باریجه

باریجه گیاهی چند ساله با نام علمی ferula galbaniflua است که در دامنه کوه های البرز،خراسان و تهران می روید.ساقه این گیاه ضخیم و با ارتفاع دو متر و برگ های آن به رنگ سبز مایل به خاکستری  با طول 30 سانتی متر بابریدگی های عمیق و دارای تار های کوتاه و ریز می باشد.میوه باریجه دراز،بیضوی و محتوی چند دانه است.

صمغ باریجه

در اثر شکاف دادن و تیغ زدن ساقه این گیاه شیره ای از آن خارج می شود که در اثر تماس با هوا سفت می شود و به رنگ قهوه ای یا زرد در می آید.این صمغ با دو نوع متفاوت به بازار عرضه می شود؛نوع اول باریجه اشکی به رنگ سفید مایل به زرد است و به اندازه نخود است این نوع باریجه در صورت تازه بودن نرم است.

نوع دیگر باریجه حجیم و به شکل قطعات مختلف است و رنگ آن به زرد یا سبز می باشد.این نوع دارای ناخالصی مانند برگ درختان وجود دارد.

خواص

1-تقویت بدن

2-ضد سرفه

3- نرم کننده سینه و درمان برونشیت مزمن

4-بر طرف کننده تشنج

5-درمان آسم و تنگی نفس

باریجه لوله های تنفسی راباز می کند و باعث درمان تنگی نفس و آسم می شود.

6-ضد عفونی کننده

7-تقویت رحم

8-تنظیم عادت ماهیانه

9-برطرف کننده گاز معده

10-رفع سنگ کلیه و سنگ مثانه

برای رفع سنگ مثانه و سنگ کلیه باریجه را با عسل مخلوط کرده و مصرف کنید.

11-تقویت کبد،معده و طحال

12-برطرف کردن بواسیر

13-برطرف کردن سوزش ادرار

14-رفع گوش درد

باریجه و روغن زنبق را باهم مخلوط کرده و چند قطره از آن را در گوش بچکانید.

15-ضد تورم و ضد درد

ضماد باریجه ضد درد و ضد تورم است.

16-رفع بیماری های عصبی

کاربرد

باریجه را با الکل و سریشم ماهی مخلوط می کنند و چسب بی رنگی از آن درست می شود که برای چسباندن سنگ های قیمتی مخصوصا الماس کاربرد دارد.

مضرات

باریجه برای اشخاص گرم مزاج مناسب نیست.